Verzorgingsplaatsen

De behoefte aan verzorgingsplaatsen langs gebiedsontsluitingswegen is in de regel niet groot. Alleen in uitgestrekte plattelandsgebieden kan die behoefte aanwezig zijn.

Een verzorgingsplaats wordt altijd vrijliggend van de gebiedsontsluitingsweg geprojecteerd. Een tweezijdige ligging verdient de voorkeur. Hiermee worden linksaf manoeuvres vanaf hoofd- en zijweg voorkomen.
De vraag is of bij een eenzijdige voorziening de linksafslaande beweging vanaf enerzijds de hoofdweg en anderzijds de voorziening geoorloofd is en of hierop de vormgeving moet worden afgestemd. Deze problematiek treedt vooral op bij benzinestations.

De keuze voor een- of tweezijdige ligging heeft verstrekkende gevolgen voor enerzijds de keuze van het aantal en de aard van de aansluitpunten van de voorziening op de weg (een of twee aansluitpunten, toepassing van linksafvakken en dergelijke) en anderzijds de berijdbaarheid van de voorziening (een- of tweerichtingsverkeer).

Een éénzijdige ligging vergt een aangepaste vormgeving van het emplacement en de aan- en afvoerwegen. De verzorgingsplaats dient bij voorkeur door één erfaansluiting op de hoofdweg te worden ontsloten. De vormgeving van het ontsluitingspunt komt dan overeen met een T-aansluiting. Wanneer ontsluiting door middel van één aansluiting niet mogelijk is, is in figuur 12-8 een alternatief uitgewerkt.

Verzorgingsplaatsen dienen niet te worden gesitueerd:

• in binnenbogen, tenzij geparkeerde auto's en beplanting geen belemmeringen vormen voor het rijzicht;
• in buitenbogen, omdat dan afbreuk wordt gedaan aan de geleidende werking van de boog;
• binnen de bewegwijzeringsafstand van een aansluiting of kruispunt, ter vermijding van misverstanden.