T2.1 Horizontale buigstijfheid - algemeenheden
Uit de buigproeven van het WTCB (zie §2.3.13 in deel 2 van het handboek) is telkens gebleken:
- dat de buigstijfheid van een gewapend soilmix-element merkelijk groter is dan de buigstijfheid van enkel het wapeningsprofiel;
- dat anderzijds – eens het scheurmoment overschreden wordt – de globale buigstijfheid snel terugvalt tot een waarde die merkelijk geringer is dan de buigstijfheid van een ongescheurde soilmixsectie.
De snelle terugval naar een volledig gescheurde stijfheid is tegengesteld aan het gedrag van betonliggers, waar we een meer geleidelijke overgang zien van de ongescheurde stijfheid naar gescheurde stijfheid (tgv tension – stiffening). Gezien de zeer lage scheurmomenten is het voor soilmix-wanden aangewezen om scheurvorming (en op lange termijn ook kruip) in rekening te brengen voor de bepaling van de buigstijfheid die in de elasto-plastische wandberekening (berekening snedekrachten en vervormingen) wordt gehanteerd.
In §6.6 van het handboek worden 2 rekenmethodieken beschreven voor het inschatten van de effectieve buigstijfheid EI-eff die in de wandberekeningen kan worden ingevoerd:
In §6.6 van het handboek worden 2 rekenmethodieken beschreven voor het inschatten van de effectieve buigstijfheid EI-eff die in de wandberekeningen kan worden ingevoerd:
- In de benadering 1, die is gebaseerd op de methodiek van EN 1992-1-1 wordt voorgesteld om de effectieve gereduceerde buigstijfheid EI-eff te bepalen als het gemiddelde van de ongescheurde stijfheid EI-1 en van de gescheurde stijfheid EI-2 van het samengestelde profiel, of dus: waarin:
(T2.1) - zowel in EI-1 als EI-2 de buigstijfheid van de wapening wordt meegerekend - de ongescheurde stijfheid EI-1 wordt berekend zoals beschreven in §6.6.4.1 - EI-2 wordt berekend zoals beschreven in §6.6.4.2 - In de (vereenvoudigde) benadering 2 wordt de effectieve buigstijfheid berekend als de som van de stijfheid van de wapening en de stijfheid van de gedrukte soilmix-zone, waarbij er wordt aangenomen dat de neutrale lijn door het midden van het profiel gaat; dit leidt tot de volgende eenvoudige formule. Hierbij dient onderscheid te worden gemaakt tussen de buigstijfheid op korte termijn en op lange termijn:
(T2.2) - op korte termijn kan voor het soilmixmateriaal de E-modulus worden gehanteerd zoals afgeleid uit drukproeven of bepaald via de empirische correlaties met de druksterkte, zoals beschreven in §6.3.7 in deel 1 van het handboek en §2.3.3 in deel 2 van het handboek; - op lange termijn kan de gemiddelde E-modulus van het soilmixmateriaal omwille van het kruipgedrag worden gereduceerd met een factor (1+Ψ), of kan de buigstijfheid van het soilmixmateriaal geheel worden verwaarloosd en enkel de buigstijfheid van de wapening in rekening worden gebracht.