Bitumen

Bitumen is het bindmiddel in asfalt. In NEN-EN 12597 ‘Terminologie’ is bitumen gedefinieerd als ‘een zeer viskeuze vloeistof of vaste stof, in hoofdzaak bestaande uit koolwaterstoffen of hun derivaten, die vrijwel geheel oplosbaar is in zwavelkoolstof’. Bitumen is nagenoeg niet vluchtig en verweekt geleidelijk bij verhitting. Het is zwart of bruin en bezit dichtings- en hechtvermogen.

In de Europese normenserie NEN-EN 13108 worden drie soorten bitumen onderscheiden:

• penetratiebitumen (NEN-EN 12591);
• polymeer gemodificeerd bitumen (PmB) (NEN-EN 14023);
• hard bitumen (NEN-EN 13924).