Emulsieasfaltbeton
Emulsieasfaltbeton (EAB) is een koud bereid mengsel van bitumenemulsie en mineraal aggregaat bestaande uit steenslag, brekerzand en vulstof. Bitumenemulsie bestaat uit water waarin zeer kleine bolletjes (1 tot 10 µm) bitumen zweven. Aan het mengsel worden cement en soms stabilisatoren toegevoegd. Deze toevoegingen dienen om het verwerkingsgedrag te sturen. Pigmenten kunnen worden toegevoegd om een kleureffect te bereiken, bijvoorbeeld rood voor fietsstroken en paden, groen op busbanen.
Er bestaan drie mengselsoorten, elk met een specifiek toepassingsgebied:
- EAB 0/3 voor microdeklagen (conservering);
- EAB 0/6 voor microdeklagen, spoorvullingen en soms voor profileerlagen;
- EAB 0/8 voor spoorvullingen, profileerlagen en soms voor microdeklagen.
Emulsieasfaltbeton wordt aangebracht in laagdikten die variëren tussen circa 5 en 30 mm, afhankelijk van de toepassing, het systeem en de mengselsoort. Het mengsel wordt op de weg met één machine bereid en verwerkt. Het is bij aanbrengen vloeibaar en daardoor eenvoudig te verwerken. Met een aan de machine gekoppelde verdeelslede wordt het emulsieasfaltbeton in de vereiste werkbreedte gelijkmatig over het wegoppervlak verdeeld (zie Figuur 45). De verdeelslede bestaat uit een raamwerk waarin een in hoogte instelbare rubberstrook is bevestigd voor het afwerken van het oppervlak.
[ link ]
Figuur 45 Aanbrengen van emulsieasfaltbeton
Tijdens de verwerking begint het breekproces van de bitumenemulsie. Na aanbrengen zet dit proces zich voort waarbij het mineraal aggregaat zich onderling en aan het onderliggende wegoppervlak hecht. Binnen circa tien minuten ontstaat een op een korrelskelet gebaseerd asfaltmengsel. Tijdens het brekingsproces (coaguleren van de emulsie) treedt het productiewater uit.
De verwerking vindt plaats bij een omgevingstemperatuur van ten minste circa 5°C en kan op willekeurige momenten starten en worden onderbroken. De verwerkingssnelheid ligt op circa 4 km/h. Afhankelijk van de omstandigheden (verkeer, werkbreedte en vaklengte) zijn dagproducties tot 7.000 m² mogelijk. Een half uur na aanbrengen kan het wegvak voor het verkeer worden opengesteld.
De meest voorkomende toepassingen van emulsieasfaltbeton zijn:
- conserveren van verschraalde wegdekken;
- tegengaan van rafeling;
- onderhoudsmaatregel voor gerafeld ZOAB;
- verbeteren van de stroefheid;
- opheffen van rijsporen en dwarsonvlakheden;
- aanbrengen van kleuraccenten (fietsstroken);
- vastleggen van wapening bij verhardingen die te weinig samenhang en stabiliteit vertonen.
Ingrijpende reconstructies van wegen met lichte scheurvorming (van bovenaf) zijn met emulsieasfaltbeton vele jaren uit te stellen. Aan het mengsel mag, mede vanwege de geringe laagdikte, geen constructieve bijdrage worden toegeschreven.
Eventueel aanwezige scheuren moeten vooraf worden gedicht. Op plaatsen waar tussen het bestaande wegdek en het EAB een scheiding zou kunnen ontstaan, moet de oorzaak hiervan (markeringen, stof, olie en andere verontreinigingen), worden verwijderd. Omdat EAB als dunne laag wordt aangebracht, is het mogelijk tussen de aanwezige wegmarkeringen te werken. Waar dit gewenst is, moeten tijdens de voorbereidingen maatregelen worden getroffen om de markeringen schoon te houden. Plaatsen waar geen EAB gewenst is, bijvoorbeeld boven putdeksels, moeten worden afgedekt.
Als de wegconstructie erg verzwakt is, zoals bij ernstige scheurvorming of uiteendrijven, kan in bepaalde gevallen een asfaltwapening uitkomst bieden. In veel gevallen wordt dan emulsieasfaltbeton gebruikt om het wapeningsnet te fixeren voordat een nieuwe asfaltlaag wordt aangebracht.
Als zeer open asfaltbeton (ZOAB) licht tot matig gerafeld is, kan dat worden hersteld door er zeer open emulsie asfaltbeton (ZOEAB) op aan te brengen. De levensduur van het wegdek wordt zo verlengd. Als doorontwikkeling hierop is ZOEAB+ ontwikkeld, een onderhoudstechniek die de levensduur van het ZOAB enkele jaren langer maakt.
Bij gebruik van ZOEAB+ wordt op het oude ZOAB in één werkgang samen met het zeer open emulsie asfaltbeton eerst extra gemodificeerde kleefemulsie aangebracht tussen het te behandelen ZOAB en het aan te brengen ZOEAB. Deze extra kleefemulsie moet zorgen voor een betere hechting van het ZOEAB aan het ZOAB en voor verbetering van de structurele sterkte van het verouderde ZOAB [53]. Dit laatste gebeurt door het verjongen van het nog aanwezige verouderde bindmiddel in het bovenste gedeelte van de ZOAB-deklaag en door het aanvullen van meer bindmiddel aan de mastiek en hechtbruggen tussen het steenskelet. Deze maatregel moeten leiden tot een langere levensduur. Het is denkbaar dat andere, zoals nog meer verouderde ZOAB wegdekken met deze techniek kosteneffectief en duurzaam kunnen worden behandeld.