Waterwering

De waterweringsfunctie moet waterindringing in de onderliggende constructie via poriën in de constructie en via de bestaande scheuren beperken en daarmee verweking, uitspoeling en vorstschade voorkomen of beperken (Figuur 22). Bij toepassing van gespoten bitumen of bitumenemulsie, al of niet in combinatie met een vlies, wordt met circa 1,1 kg/m² residuaal bitumen een voor waterwering op asfaltwegen voldoende reductie van de waterdoorlatendheid bereikt [Marienfeld et al 1999]. Deze hoeveelheid is afhankelijk van de ernst en omvang van bestaande scheuren. Met deze hoeveelheid wordt geen volledige waterdichting bereikt, zoals op bijvoorbeeld brugdekken, waar meestal ten minste 2,0 kg/m² residuaal bitumen wordt toegepast [RWS 2012]. Ook moet rekening worden gehouden met eventuele verdere verwijding van de onderliggende scheuren.

Bovenstaande bitumenhoeveelheden gaan uit van nettobeschikbaarheid. Voor ruwe, schrale, zuigende en sterk gescheurde ondergronden is meer bitumen nodig om de verliezen te compenseren.
Bijkomende voordelen van waterwering zijn: het beperken van de zuurstofindringing en daardoor veroorzaakte veroudering van het onderliggende oude asfalt, en het beperken van stripping (onthechting tussen bitumenfilm en mineraal aggregaat) in onderliggend oud asfalt.