Uitkraging

De maximale uitkraging die de lagen ten opzichte van elkaar kunnen hebben wordt bepaald door de eigenschappen van het materiaal en de algemene stabiliteit van het geprinte element. Bij het introduceren van een uitkraging verschuift de ligging van het zwaartepunt. Wanneer het zwaartepunt te ver buiten de steunpunten komt te liggen, kan dit ongelijkmatige drukspanningen en plastische vervormingen introduceren binnen het geprinte element, met vroegtijdig falen tot gevolg. Tijdelijke zijdelingse ondersteuningen, met bijvoorbeeld zand, kunnen de gebruiker in staat stellen een grotere uitkraging te creëren.

De maximale uitkragen die men kan realiseren is ook afhankelijk van de kromming van het element. Een rechte wand met een uitkraging uit-het-vlak heeft een grote kans op falen, terwijl dezelfde uitkraging wel gerealiseerd kan worden wanneer het element een bepaalde kromming bezit en de interne druk/trek zorgt voor stabiliteit.