Boringen

Geotechnische boringen worden over het algemeen toegepast ten behoeve van classificatie en identificatie van de grond en ter verkrijging van monsters. Over het algemeen zullen boringen worden uitgevoerd ter aanvulling van geplande sonderingen en/of geofysische metingen. Met betrekking tot boringen kan onderscheid worden gemaakt in handboringen en mechanische boringen.

Handboringen in combinatie met veldbeschrijvingen kunnen een kostenefficiënte werkwijze zijn om langs een traject een geotechnische schematisatie te kunnen maken. Aandachtspunt hierbij is de subjectiviteit die bij veldbeschrijvingen optreedt, zie ook paragraaf 3.2. Een verbetering op dit punt kan worden verkregen indien de booropbrengsten naar het laboratorium worden gebracht en daar onder ideale omstandigheden worden beschreven. Tevens kunnen op de monsters laboratoriumproeven, bijvoorbeeld bepaling van Atterbergse grenzen en zevingen worden uitgevoerd.

Mechanische boringen worden gebruikt om monstermateriaal te verzamelen voor het uitvoeren van grondmechanische proeven. Belangrijk bij het verzamelen van monsters is dat het monstermateriaal tijdens het steken, transport en opslag niet wordt verstoord zodat het monster dat uiteindelijk wordt beproefd dezelfde eigenschappen heeft als de oorspronkelijke grond voordat het werd bemonsterd. Om monsterverstoring te minimaliseren wordt in de praktijk over het algemeen het boren en monstername afzonderlijk uitgevoerd. Zo kan bijvoorbeeld met een pulsboring tot op een bepaalde diepte worden geboord waarna met behulp van een Ackerman of piston sampler een ongeroerd monster wordt gestoken. Een toelichting op de monsternametechnieken is beschreven in paragraaf 3.5.1.