Organisch stofgehalte
Het organisch stofgehalte of Organic Content, OC, is de verhouding tussen de massa van de organische delen en de massa vaste deeltjes. Het organisch stofgehalte wordt meestal bepaald door middel van het gloeiverlies, Loss on Ignition, LOI. Hierbij wordt het monster eerst verhit tot 100°C gedurende 24 h om de massa van alle vaste deeltjes te bepalen. Daarna wordt het monster verhit bij een hogere temperatuur waarbij het organisch aandeel verbrand. Uit het verschil tussen de dan resterende massa en de massa van de totale vaste stof volgt de massa van het organische aandeel.
De temperatuur en de periode gedurende welke het monster aan deze temperatuur wordt blootgesteld verschilt. In de Nederlandse praktijk is het gebruikelijk om het monster te verhitten tot 500°C gedurende 4 uur, zoals voorgeschreven in NEN-EN-ISO 14688-2().
() geven aan dat bij het verbranden van organisch materiaal ook enige niet organische aandelen verbranden. De hoeveelheid is afhankelijk van temperatuur en verhittingsperiode. Voor het verhitten tot 500°C gedurende 4 uur wordt de fout afgeschat op 4%. Het organisch stofgehalte wordt nu als volgens vergelijking 3.7.3.
Referentie | Vergelijking 3.7.3, Correctie gloeiverlies | |||
Formule | ||||
Parameters | Symbool | Eenheid | Omschrijving | Opmerking |
LOI | [-/%] | gloeiverlies of loss on ignition | ||
OC | [-/%] | organisch stofgehalte of organic content | ||
M s | [g] | massa vaste stof | ||
m l | [g] | poriegehalte | ||
e | [-] | resterende massa na verhitting | ||
Opmerking | Internationaal wordt ook gewerkt met het Ash Content, AC. Met AC = 1 – OC, indien beide als ratio worden uitgedrukt. |