Aandachtspunten per wegcategorie

In de voorgaande hoofdstukken is ingegaan op beleid en organisatie, materieel en uitvoering met betrekking tot sneeuwruimen. De verstrekte informatie is in beginsel van toepassing op alle typen wegen. In dit hoofdstuk wordt stilgestaan bij specifieke aandachtspunten per wegcategorie. De informatie, die betrekking kan hebben op zowel beleidsmatige, organisatorische, materieeltechnische als uitvoeringstechnische aspecten, is uitsluitend of nagenoeg uitsluitend van toepassing op de aangegeven wegcategorie.

Het beleidsuitgangspunt voor sneeuwruimen op autosnelwegen en alle overige bij Rijkswaterstaat in beheer zijnde wegen kan worden samengevat in twee woorden: ‘alles schoon’ (ook wel aangeduid als ‘alles zwart’).

Dit betekent dat Rijkswaterstaat in principe altijd op alle autosnelwegen en overige in beheer zijnde wegen sneeuwruimt. Tot het autosnelwegennet behoren, naast de doorgaande trajecten, ook de in- en uitvoegstroken, de verbindingswegen in knooppunten, de doorgaande routes van verzorgingsplaatsen (zie het kader ‘Sneeuwruimen op verzorgingsplaatsen’) en alle redresseer-, vlucht-, spits-, plus- en wisselstroken.

Op trajecten waar een nationale stroomweg (autosnelweg) in een rechtstand overgaat in een regionale stroomweg (autoweg) of een gebiedsontsluitingsweg (80 of 70 km/h) zal over het gehele traject sneeuw worden geruimd. Hierover worden afspraken gemaakt met de desbetreffende provinciale of gemeentelijke wegbeheerder. Daarmee wordt voorkomen dat een automobilist op de plek van een beheergrens van een sneeuwvrij op een besneeuwd weggedeelte belandt.

Het uitgangspunt ‘alles schoon’ houdt ook in dat autosnelwegen over de volledige breedte sneeuwvrij worden gemaakt: van redresseerstrook (uiterst links) tot en met vluchtstrook (uiterst rechts) inclusief pechhavens langs spitsstroken en calamiteitendoorsteken (CADO’s). In de praktijk kan het voorkomen dat de staffel onvoldoende breed is om de gehele vluchtstrook schoon te maken. Dit gebeurt dan op een later moment met een aparte actie.

Zoals aangegeven in tabel 11 wordt voor sneeuwruimen een actietijd van 1,5 uur gehanteerd voor alle bij Rijkswaterstaat in beheer zijnde wegen. Dit houdt in dat de tijdsperiode tussen het verlaten van het steunpunt en het sneeuwvrij maken van de laatste vierkante meter van de route maximaal 1,5 uur bedraagt.

Het uitgangspunt ‘alles schoon’ wordt onder niet-extreme winterse omstandigheden zonder voorbehoud gehandhaafd. Alleen bij extreme sneeuwval (KNMI-criteria) kan ervan worden afgeweken. Dergelijke omstandigheden kunnen betekenen dat een autosnelweg niet over de volledige breedte sneeuwvrij wordt gemaakt, bijvoorbeeld omdat er moet worden gewerkt met smallere sneeuwploegen en/of niet complete staffels. Ook is het mogelijk dat trajecten van autosnelwegen deels (een of meer rijstroken) of volledig worden gesloten. Dergelijke beslissingen worden genomen door de coördinator gladheidsbestrijding in overleg met de Officier van Dienst en de regionale en/of landelijke verkeerscentrale. Deze wegen de belangen van de verkeerscirculatie, de veiligheid voor weggebruikers en personeel en de verdere omstandigheden. Dergelijke besluiten moeten altijd voldoende worden gemotiveerd.

Organisatorische aspecten

De beleidsmatige uitgangspunten voor het sneeuwruimen op autosnelwegen hebben consequenties voor de organisatie van het werk. De belangrijkste consequentie is dat er voor het gehele netwerk van autosnelwegen, naast de strooiroutes, aparte ploegroutes worden gehanteerd. Deze zijn nodig omdat er bij sneeuwruimen meer voertuigen nodig zijn dan bij uitsluitend strooien. De werksnelheid bij sneeuwruimen ligt lager dan bij strooien: ongeveer 40 km/h versus ongeveer 70 km/h. Verder bedraagt de werkbreedte per voertuig bij sneeuwruimen 3,30 of 4,40 meter; bij strooien zijn breedtes tot 14 meter mogelijk. Om een verharding van 14 meter breed te ploegen zijn minimaal vier ploegvoertuigen nodig.

Het plannen van ploegroutes is een specialistische aangelegenheid. Hierbij moet met veel eisen en criteria rekening worden gehouden. Rijkswaterstaat werkt hiervoor samen met marktpartijen die beschikken over programmatuur om ploegroutes in te delen en te verbeteren. Voor het plannen van de routes worden randvoorwaarden en uitgangspunten opgesteld.

Uitvoeringstechnische aspecten

Op het moment dat de coördinator gladheidsbestrijding een oproep doet te gaan sneeuwruimen, begint het uitvoeringstraject. Veel van de dan vereiste handelingen zijn beschreven in het hoofdstuk ‘Uitvoering’. Hierna worden enkele uitvoeringstechnische aspecten toegelicht die van belang zijn bij sneeuwruimen op autosnelwegen.

Samenstellen staffels

Zoals vermeld wordt op autosnelwegen standaard gewerkt met staffels. Voor elke ploegroute is bekend hoe de staffel moet worden samengesteld (aantal voertuigen, ploegbreedtes). Er zijn ploegroutes voor de hoofdrijbanen, voor de verbindingswegen en voor toe- en afritten en verzorgingsplaatsen of combinaties hiervan.

Bij aankomst van een voertuig op het steunpunt wordt de sneeuwploeg voorgebouwd en eventueel de strooier opgezet. Omdat een curatieve actie veelal volgt op een preventieve actie, zijn de meeste strooiers al aanwezig op het steunpunt. Het verdient de voorkeur te werken met vaste staffels, waarbij het aan te bevelen is de curatieve route zo veel mogelijk overeen te laten komen met de preventieve route.

Afwijkend hiervan kan worden besloten staffels te formeren op basis van binnenkomst op het steunpunt van de ploegvoertuigen. Het is dan belangrijk dat de ploegroute wordt gereden met een of meer chauffeurs die bekend zijn met desbetreffende route. Voor uitzonderlijke gevallen moet ervan worden uitgegaan dat elke combinatie op elke ploegroute inzetbaar moet zijn.

In bijlage 1 zijn figuren opgenomen die laten zien hoe voor diverse rijbaanbreedtes de staffels worden opgebouwd.

Prioriteren staffels

Het uitgangspunt is dat wegvakken/trajecten van het autosnelwegennet gelijktijdig sneeuwvrij worden gemaakt. Door verschillende oorzaken kan het voorkomen dat op bepaalde momenten niet voldoende voertuigen beschikbaar zijn. Dan kan het noodzakelijk zijn een prioritering aan te brengen. De eerste stap is afschalen (het onttrekken van rijstroken, te beginnen bij rijstrook 1 en eventueel de vluchtstrook). Van hoog naar laag is de prioriteit als volgt:

• staffels voor de rijstroken;
• staffels voor de toe- en afritten en de doorgaande verbinding van verzorgingsplaatsen.
• staffels voor de verbindingswegen (in knooppunten van autosnelwegen);

Werken in staffels

In bijlage 1 is weergegeven op welke wijze de staffel is opgebouwd. In de staffel rijdt het voorste ploegvoertuig uiterst links. Op korte afstand schuin daarachter rijdt het volgende ploegvoertuig, enzovoort. Het voorste voertuig verwijdert de sneeuw van de redresseerstrook en van een groot deel van de linkerrijstrook. Het volgende voertuig verwijdert de door zijn voorganger weggeschoven sneeuw plus de sneeuw van de eigen strook.

De overlap van sneeuwploegen in de staffel dient zo minimaal mogelijk te zijn om de maximale ruimbreedte van de staffel te realiseren. De minimale overlap moet 0,30 meter zijn.

Achter de staffel ontstaat vaak een file. De kans bestaat dat weggebruikers proberen tussen de ploegwagens door te rijden. Om dergelijke manoeuvres tegen te gaan, moeten de ploegvoertuigen op korte maar veilige afstand achter elkaar rijden.

Werksnelheid

De maximale werksnelheid bedraagt 40 km/h. Als de snelheid hoger wordt, bestaat de kans dat de opgestuwde sneeuw het ploegblad niet snel genoeg kan verlaten. Met een barrierploeg kan met een hogere snelheid (tot 65 km/h) worden gewerkt. Door de speciale, trompetachtige vorm wordt de sneeuw sneller en verder afgevoerd. De hogere werksnelheid kan een voordeel zijn als een afzonderlijk voertuig met barrierploeg wordt ingezet om eerder weggeploegde sneeuw van de rechterzijde van de vluchtstrook te verwijderen. Als de barrierploeg wordt ingezet voor het meest rechtse voertuig in een staffel, is uiteraard de snelheid van het meest linkse voertuig in die staffel maatgevend.

Afvoer naar rechts

Op autosnelwegen wordt sneeuw standaard afgevoerd naar de rechterzijde van de rijbaan, ook als er links voldoende opslagruimte beschikbaar is. De sneeuw wordt bij voorkeur geborgen in de berm naast de vluchtstrook. Bij aanwezigheid van barriers is dit alleen mogelijk als er een barrierploeg wordt ingezet.

Strooien

De strooier wordt zo afgesteld dat het natzout hoofdzakelijk wordt verspreid achter het achterste voertuig zelf en achter de links daarvan rijdende voertuigen. Er wordt dus ‘asymmetrisch links’ gestrooid. Er zal ook een beperkte hoeveelheid zout rechts achter het voertuig belanden. Het is namelijk uitvoeringstechnisch niet mogelijk al het zout één kant op te strooien. Bij een gangbare strooibreedte van 12 meter kan bijvoorbeeld in theorie vanaf de strooiplaat 9 meter naar links en 3 meter naar rechts worden gestrooid. Een gangbare verhouding van de maximale symmetrie is 3 links en 1 rechts. Omdat de praktijk veelal weerbarstiger is dan de theorie, wordt ten aanzien van het maximaal asymmetrisch strooien rekening gehouden met een verdeling bij het strooien van 6 meter naar links en 2 meter naar rechts. Hiermee is in de staffeltekeningen rekening gehouden, waarbij in een enkele situatie de strooier niet op de meest logische plaats in de staffel is gesitueerd. Dit kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door beperkte beschikbaarheid van materieel. Bij voorkeur wordt niet gestrooid op weggedeelten die daarna direct weer geploegd worden.

Indien op rijbanen met twee rijstroken en een vluchtstrook één strooivoertuig per staffel wordt ingezet, kan de vluchtstrook niet gestrooid worden. De vluchtstrookstaffel zal de vluchtstrook moeten strooien. Zo zal er in elke specifieke situatie kritisch nagedacht moeten worden over welke positie de strooier(s) in de staffel nemen.

Afzonderlijke ploegvoertuigen

De inzet van een afzonderlijk ploegvoertuig op het autosnelwegennet is een onwenselijke situatie en moet tot een minimum worden beperkt. Uit veiligheidsoverwegingen moet dit voertuig ook met een strooier zijn uitgerust om de weggebruikers te attenderen op de werkzaamheden.

Verzorgingsplaatsen

Een belangrijk aandachtspunt op verzorgingsplaatsen is dat er geen wegenzout tegen de brandstofpompen wordt gestrooid. Daarom wordt het gebied direct rondom het tankstation niet gestrooid.

Spits- en plusstroken

Spits- en plusstroken worden standaard tijdens de eerste ploegactie sneeuwvrij gemaakt. De belangrijkste redenen hiervoor zijn dat de verkeerscapaciteit dan min of meer kan worden gehandhaafd en dat wordt tegengegaan dat smeltwater van deze stroken naar het bereden gedeelte van de autosnelweg kan afstromen. Bij bijzondere omstandigheden bepaalt de coördinator gladheidsbestrijding of er voor spits- en plusstroken afwijkende tijdvensters gelden of dat zij voor langere tijd worden gesloten.

Wisselstroken

Op enkele plaatsen in het autosnelwegennet komen wisselstroken voor. De richting waarin het verkeer hier rijdt, wordt bepaald door het verkeersaanbod (in de ochtendspits van A naar B, in de avondspits van B naar A). In beginsel worden ook wisselstroken sneeuwvrij gemaakt. Omdat deze stroken in lengterichting meestal worden begrensd door verkeersbarriers, vraagt de afvoer van sneeuw speciale aandacht.

Werk in uitvoering

Ook bij werk in uitvoering wordt vaak gebruikgemaakt van verkeersbarriers. Als deze de berging van sneeuw bemoeilijken of onmogelijk maken en de omstandigheden in het werkvak het toelaten, kan het laatste voertuig van de staffel worden uitgerust met een barrierploeg. Sneeuwruimen ter plaatse van werk in uitvoering vereist overigens altijd maatwerk.

Tunnelbakken

Bij tunnelbakken met onvoldoende of geen bergingsmogelijkheid aan de rechterzijde moet de sneeuw in de rijrichting worden afgevoerd. Het ploegblad moet hiervoor recht worden gezet en indien noodzakelijk moet er met een lagere snelheid worden geploegd. Afhankelijk van de lengte van het traject en de hoeveelheid sneeuw moet rekening gehouden worden met de inzet van shovel en vrachtwagen om de sneeuw af te voeren naar elders.

Viaducten en knooppunten

Bij viaducten en knooppunten waar een autosnelweg over een andere weg heen gaat, moet de sneeuw in de rijrichting worden afgevoerd om te voorkomen dat de sneeuw op onderliggende wegen terechtkomt en daarmee een gevaar vormt voor onderliggend verkeer. De ploeg moet hiervoor recht gezet worden en er moet indien noodzakelijk met een lagere snelheid worden geploegd. Afhankelijk van de lengte van het traject en de hoeveelheid sneeuw moet rekening gehouden worden met de inzet van shovel en vrachtwagen om de sneeuw af te voeren naar elders.

Van en naar ploegroutes

Wanneer de ploegvoertuigen vanaf het steunpunt naar het beginpunt van de ploegroute rijden en/of aan het einde van de ploegroute weer terugrijden naar het steunpunt, komen zij over wegvakken die formeel niet tot de ploegroute behoren. Als er op deze wegvakken echter nog sneeuw ligt, moet ook deze sneeuw worden verwijderd. Dergelijke wegvakken mogen echter alleen geploegd worden wanneer de staffelbreedte voldoende is om de gehele verhardingsbreedte te ruimen. Dit ter voorkoming van achterblijvende sneeuwranden op ongewenste plekken.

Regionale stroomwegen (autowegen)

Op regionale stroomwegen is de werkwijze afhankelijk van het aantal rijbanen en rijstroken. Op wegen die bestaan uit één rijbaan met twee rijstroken die in tegengestelde richtingen worden bereden, wordt geploegd in twee werkgangen. Dit geldt ook voor wegen waarbij er per rijrichting een aparte rijbaan met één rijstrook beschikbaar is. Soms kan per richting worden volstaan met één brede sneeuwploeg, meestal is het echter beter om met twee gestaffelde ploegen te werken (grotere werkbreedte, ook redresseer- en vluchtstrook kunnen (gedeeltelijk) worden meegenomen). Als de rijrichtingen zijn gescheiden door een (niet-verhoogde) verharde middenstrook (veelal met groene markering), wordt ook deze middenstrook sneeuwvrij gemaakt.

Op regionale stroomwegen die bestaan uit twee rijbanen met elk twee rijstroken (in dezelfde richting), wordt elke rijbaan in één werkgang sneeuwvrij gemaakt. Meestal zijn hiervoor drie tracties nodig. Er wordt bij voorkeur in staffel gewerkt.

Gebiedsontsluitingsweg

Gebiedsontsluitingswegen buiten de bebouwde kom (vaak provinciale wegen) bestaan in de meeste gevallen uit één rijbaan met per rijrichting één rijstrook. Het sneeuwruimen richt zich dan in eerste instantie op de doorgaande rijstrook. Tijdens de eerste ronde wordt deze in een doorgaande beweging geploegd en gestrooid. Haltehavens, in- en uitritten, voorsorteerstroken en andere verbredingen komen in een volgende ronde aan de beurt. Hiervoor worden aparte tracties ingezet. Bij afslaande verkeersbewegingen is tijdelijke hinder door sneeuwranden mogelijk.

Trajecten met twee rijstroken per rijrichting worden bij voorkeur in één werkgang sneeuwvrij gemaakt. Hiervoor zijn twee of drie tracties nodig. Deze worden in staffel ingezet. Organisatorisch is het echter niet altijd haalbaar om gelijktijdig twee rijstroken sneeuwvrij te maken. In principe heeft het dan de voorkeur te beginnen met de linkerstrook; daarbij belandt de sneeuw op de rechterstrook en wordt de sneeuw in een volgende ronde geploegd.

Erftoegangswegen

Tot deze wegcategorie behoren alle wegen zonder rijbaanscheiding buiten het bebouwde gebied. De breedte kan variëren van ongeveer 2,5 tot ongeveer 5 meter. Soms is één ploegactie per traject voldoende, vaker zijn twee acties gewenst. Een gelijkmatige aanpak is van belang om plotselinge overgangen en onoverzichtelijke situaties te voorkomen (vak-voor-vak werken).

Aanliggende en vrijliggende fietspaden

Het gaat hier om fietspaden die tegen een rijbaan aan liggen maar hiervan wel fysiek gescheiden zijn (aanliggend), en om fietspaden die een eigen tracé volgen, al dan niet in de directe nabijheid van een rijbaan (vrijliggend). Bij aanliggende fietspaden en bij vrijliggende fietspaden die (plaatselijk) op korte afstand van een rijbaan liggen (smalle tussenberm), moet waar mogelijk worden voorkomen dat hierop sneeuw belandt die van de rijbaan is verwijderd. Waar dit niet haalbaar is, moet zo snel mogelijk na het sneeuwruimen op de rijbaan ook het fietspad sneeuwvrij worden gemaakt. De in te zetten tractie moet voldoende capaciteit hebben om zowel de van het fietspad als de van de rijbaan afkomstige sneeuw te verwijderen.

Bij sneeuwruimen op fietspaden kan de overheersende rijrichting medebepalend zijn voor de aanpak. Zo hebben de verbindingen die naar een stadscentrum, station of school leiden ’s ochtends een hogere prioriteit dan de verbindingen in de andere richting. ’s Middags is de situatie omgekeerd. Ook het tijdstip is van belang. Sneeuwborstelen tijdens de spits, tussen grote groepen scholieren, moet bijvoorbeeld worden ontraden. Het best is uiteraard sneeuwruimen vóór de spits. Als dat niet haalbaar is, moet worden gewacht tot na de spits.

Gebiedsontsluitingswegen

Voor gebiedsontsluitingswegen binnen de bebouwde kom gelden globaal dezelfde aandachtspunten als genoemd bij gebiedsontsluitingswegen buiten de bebouwde kom. Een belangrijk verschil is dat gebiedsontsluitingswegen binnen de bebouwde kom vaak veel kruispunten, rotondes en andere delen met een afwijkend dwarsprofiel bevatten. Het tijdig sneeuwvrij maken van haltehavens, voorsorteerstroken, in- en uitritten en andere afwijkende rijbaandelen vraagt extra aandacht. Naarmate er meer sneeuw valt, wordt het bovendien belangrijker om over extra capaciteit te beschikken voor het verwijderen van sneeuwruggen op kruispunten, rotondes, oversteekplaatsen en dergelijke.

Verder is het juist op deze wegen van belang de werksnelheid aan te passen aan de omstandigheden. Door de aanwezigheid van veel (rijdend en stilstaand) verkeer, gebouwen en andere objecten kan met te hoge snelheid weggeploegde sneeuw (met verontreinigingen) gemakkelijk schade veroorzaken.

Waar gebiedsontsluitingswegen zijn voorzien van fiets(suggestie)stroken, worden deze stroken behandeld door de ploegvoertuigen die ook de rijstrook voor het gemotoriseerd verkeer sneeuwvrij maken. Hiervoor worden geen aparte tracties voor het fietsverkeer ingezet. Aanbevolen wordt de fietsstrook gelijktijdig met, of anders korte tijd na de rijstrook voor het gemotoriseerd verkeer te ploegen. Als dit niet gebeurt, zijn fietsers gedwongen gebruik te maken van het weggedeelte voor het gemotoriseerd verkeer.

Als fietsstroken sneeuwvrij worden gemaakt, moeten ook korte vrijliggende delen (zoals in bochten en bij kruispunten) worden geploegd of geborsteld. Dit om te voorkomen dat fietsers afwisselend wel en niet de rijbaan moeten delen met het gemotoriseerd verkeer.

Het is van belang dat de wegbeheerder in het gladheidsbestrijdingsplan bewuste keuzes maakt over tracés met fietsstroken en dat chauffeurs bij de uitvoering rekening houden met de aanwezigheid en het (afwijkende) gedrag van fietsers.

Erftoegangswegen

Wegen van deze categorie komen weinig voor in gladheidsbestrijdingsnetwerken. Als zij echter toegang verschaffen tot belangrijke voorzieningen kan ook hier sneeuwruimen noodzakelijk zijn. De werksnelheid mag daarbij uiteraard niet hoger zijn dan de maximumsnelheid van 30 km/h. Verder is zorgvuldigheid vereist om schade aan voetgangers, fietsers, (geparkeerde) voertuigen, groen, wegmeubilair en verkeersobstakels te voorkomen. Ook de berging van de sneeuw kan speciale aandacht vragen.

Aanliggende en vrijliggende fietspaden

Het gaat hier om fietspaden die tegen een rijbaan aan liggen maar hiervan fysiek gescheiden zijn (aanliggend) en om fietspaden die een eigen tracé volgen, al dan niet in de directe nabijheid van een rijbaan (vrijliggend). Bij aanliggende fietspaden en bij vrijliggende fietspaden die (plaatselijk) op korte afstand van een rijbaan liggen (smalle tussenberm), moet worden voorkomen dat hierop sneeuw belandt die van de rijbaan is verwijderd. Waar dit niet haalbaar is, moet zo snel mogelijk na het sneeuwruimen op de rijbaan ook het fietspad sneeuwvrij worden gemaakt. De in te zetten tractie moet voldoende capaciteit hebben om zowel de van het fietspad als de van de rijbaan afkomstige sneeuw te verwijderen.

Obstakels in vrijliggende fietspaden, vooral middengeleiders, kunnen de doorgang voor sneeuwruimvoertuigen belemmeren. Om te voorkomen dat fietsers plotseling van een schoon traject op een besneeuwd traject belanden, kunnen aanvullende (handmatige) acties nodig zijn.

Net als bij fietspaden buiten de bebouwde kom geldt ook bij fietspaden binnen de bebouwde kom dat de overheersende rijrichting medebepalend is voor de aanpak van het sneeuwruimen. Zo hebben de verbindingen die naar een stadscentrum, station of school leiden ’s ochtends een hogere prioriteit dan de verbindingen in de andere richting. ’s Middags is de situatie omgekeerd. Ook het tijdstip is van belang. Sneeuwborstelen tijdens de spits, tussen grote groepen scholieren, moet bijvoorbeeld worden ontraden. Het best is uiteraard sneeuwruimen vóór de spits. Als dat niet haalbaar is, moet worden gewacht tot na de spits.

Busbanen en busstroken

De breedte van de sneeuwploeg moet afgestemd zijn op de breedte van de busbaan of busstrook. Bedenk hierbij dat deze zich (plaatselijk) kan bevinden tussen perrons en andere verhoogde lijnelementen. Op dergelijke plaatsen kan ook de afvoer van sneeuw speciale aandacht vragen.

Winkelgebieden

Om hinder en schade zo veel mogelijk tegen te gaan, worden winkelgebieden bij voorkeur sneeuwvrij gemaakt buiten de openingstijden van de winkels.

In het gladheidsbestrijdingsplan kan vastgelegd zijn dat op bepaalde voetverbindingen sneeuw wordt geruimd, eventueel binnen een tijdslimiet. Denk hierbij onder meer aan trottoirs en voetgangersgebieden in stads-/dorps-/wijkcentra en aan belangrijke looproutes naar stations, OV-haltes, ziekenhuizen en andere drukbezochte voorzieningen.

Een belangrijk aandachtspunt bij sneeuwruimen op voetverbindingen is het draagvermogen van de verhardingsconstructie. Te grote belasting door een zwaar voertuig kan in één keer grote schade veroorzaken. Dit moet uiteraard worden voorkomen.

Houd bij het verwijderen van sneeuw logische looproutes aan, zonder bijvoorbeeld onnodige haakse bochten. Voorkom verder dat verwijderde sneeuw een belemmering vormt voor ander verkeer.

Erven en parkeervoorzieningen

Deze wegcategorieën worden alleen in een gladheidsbestrijdingsplan opgenomen als zij een belangrijke verkeersfunctie vervullen, zoals een veelgebruikt parkeerterrein bij een winkelcentrum of ziekenhuis. Sneeuwruimen heeft hier doorgaans niet de hoogste prioriteit. Daarom is de sneeuw die moet worden geruimd vaak al aangereden. Voor het verwijderen worden goed wendbare voertuigen met sneeuwploegen ingezet. De verwijderde sneeuw wordt vaak op een centraal punt verzameld en zonodig afgevoerd. Voorzichtig werken is noodzakelijk vanwege geparkeerde auto’s en eventuele voetgangers.

Speciale bestemmingen

De maatregelen bij speciale bestemmingen kunnen zeer divers zijn. Vaak gaat het om de inzet van kleine, (semi-)gemotoriseerde hulpmiddelen en handgereedschap. De uitvoerenden kunnen medewerkers van overheidsdiensten of aannemers zijn, maar ook zelfstandigen en/of vrijwilligers. De uitvoering is maatwerk.