AVI-bodemas en AEC-bodemas
AVI-bodemas, respectievelijke AEC-bodemas, vormt het vaste residu dat ontstaat bij de verbranding van huishoudelijke afvalstoffen of daarmee gelijkgesteld bedrijfsafval of grof afval in een afvalverbrandingsinstallatie(AVI), tegenwoordig ook wel afval energiecentrale (AEC) genoemd. De bodemas bestaat in hoofdzaak uit de onbrandbare delen van het afval, die op het verbrandingsrooster achterblijven. Na het vrijkomen uit de oven ondergaat de bodemas een bewerking die bestaat uit het blussen met water en het verwijderen van ijzer, nonferrometalen en delen groter dan 40 mm. Vervolgens wordt de bodemas gedurende minstens zes weken opgeslagen in depot. In deze periode vindt een aantal processen plaats dat de kwaliteit in zowel technische als milieuhygiënische zin verbetert. Organische verbindingen worden afgebroken, terwijl calcium, silicaat- en aluminiumverbindingen uit kunnen reageren. Hierdoor wordt de kans op gasvorming, inklinking en zwelling (bloemkolen) verkleind. De op deze wijze bewerkte AVI-bodemas wordt AEC-bodemas genoemd.
Constructief wordt AEC-bodemas gelijkwaardig geacht aan zand. De haakweerstand kan vanwege de hoekigere vorm en het ruwere korreloppervlak beter zijn dan die van zand. Het materiaal kan soms verkitten, waarbij plaatselijk monolitisch gedrag (plaatvorming) kan ontstaan. Het materiaal kan als fundering worden toegepast, maar wordt meestal als ophoging in een onderfundering toegepast. Rijkswaterstaat heeft als beleid AEC-bodemas alleen toe te passen in projecten waarin ten minste 50.000 ton van het product wordt verwerkt en dan nog alleen als ophoging. Onder het Besluit bodemkwaliteit valt AEC-bodemas onder de categorie IBC-bouwstoffen (Isoleren, Beheersen, Controleren). Bij toepassing van AEC-bodemas moeten isolerende voorzieningen zijn getroffen. AEC-bodemas is vochtgevoelig en mag daarom niet bij regen worden verwerkt. Het materiaal is ook licht vorstgevoelig