ELO-staalslak

ELO­-staalslak is een bijproduct dat ontstaat bij de productie van staal uit schroot volgens het elektrostaalprocédé. In dit proces wordt schroot met toevoeging van toeslagmaterialen zoals kalksteen of dolomiet door middel van een elektrische stroom verhit tot een vloeibare fase. Tijdens dit proces binden de toeslagmaterialen aan de niet­-metallische componenten tot een vloeibare slak. Omdat deze slak een lagere dichtheid heeft dan staal, drijft hij op het vloeibare staal. De vloeibare slak wordt afgetapt bij temperaturen rond de 1.600 °C en langzaam aan de lucht gekoeld totdat een kristallijne slak is ontstaan. Voor een hoogwaardige staalkwaliteit wordt hoogwaardig schroot gebruikt. Afhankelijk van de beoogde staalkwaliteit ontstaan daarom twee soorten slakken, namelijk ELO-­C, een staalslak van koolstofstaal en ELO-­S, een staalslak van de roestvaststaalproductie. ELO­-staalslak is een sterk, dicht, niet-­poreus mineraal aggregaat dat kubusvormig is. In wegfunderingen vinden ELO­-staalslakken voornamelijk toepassing als stabilisator of activator in combinatie met LD­-staalslakken en/of gegranuleerde hoogovenslak.