Schuimbeton

Schuimbeton is een mengsel dat wordt samengesteld uit de componenten zand, bindmiddel, water, schuimmiddel en lucht. Van het bindmiddel en het water wordt de cementlijm gemaakt. Aan deze cementlijm kunnen diverse toeslag- en hulpstoffen worden toegevoegd om de eigenschappen van het materiaal af te stemmen op het specifieke gebruiksdoel [19].

Het schuim wordt vervaardigd door lucht en schuimmiddel, dat verdund is met water, onder druk te laten expanderen. Het schuim wordt door de cementlijm gemengd zodat een plastische schuimbetonspecie ontstaat. Het mengen van het schuim, de cementlijm en de toeslagmaterialen vindt altijd plaats in de mobiele menginstallatie, die op iedere bouwlocatie kan worden opgesteld. Vervolgens wordt de specie vanuit de menginstallatie rechtstreeks naar de werkplek verpompt (zie figuur 3.19).

Nadat de cementlijm is verhard, zijn de luchtbellen gefixeerd en kan worden gesproken van een lichtgewicht bouwmateriaal met een gesloten poriënstructuur met een zeer beperkte wateropname. De volumieke massa van het schuimbeton kan variëren van 400 tot 1.600 kg/m³. Schuimbeton met een dichtheid van 500 kg/m³ wordt het meest toegepast in onderfunderingen in gebieden met een minder draagkrachtige ondergrond. Voor wegfunderingen worden alleen de versies met een hogere dichtheid toegepast. Tabel 3.2 geeft een overzicht van de voornaamste eigenschappen van diverse types schuimbeton [19].

Mogelijke scheuren in schuimbeton kunnen worden voorkomen door bij de realisatie van grote oppervlakken een compartimentering aan te brengen en/of het toepassen van een overlaging van schuimbeton met toevoeging vankunststofvezels.