Ontgraving en bemaling van het wegcunet

Bij het ontgraven van een wegcunet bestaat het risico van opbarsten van de bodem. Dit risico ontstaat als er een ontgraving plaatsvindt in een afsluitende laag van klei of veen. Wanneer onder deze afsluitende laag een verhoogde grondwaterdruk aanwezig is, moeten er maatregelen worden getroffen om opbarsten te voorkomen.

Door het cunet in korte secties te ontgraven en het lichte ophoogmateriaal meteen te ballasten, kan opbarsten in sommige situaties worden voorkomen. Een meer ingrijpende aanpak is om door middel van spanningsbemaling de grondwaterdruk onder de afsluitende laag te verlagen. Deze techniek wordt in combinatie met open bemaling toegepast, omdat het grondwater boven de afsluitende laag apart bemalen moet worden. Door toepassing van spanningsbemaling kan schade ontstaan in de omgeving. Monitoring van kwetsbare objecten is dan nodig. De invloed op de omgeving kan beperkt worden door het toepassen van retourbemaling.

Bemaling van het wegcunet is ook nodig om droog te kunnen werken en om opdrijven van EPS of schuimbeton tijdens de bouwfase te voorkomen. In deze fase zijn de fundering en de verharding nog niet aangebracht, waardoor er onvoldoende gewicht is om opdrijven van het EPS of schuimbeton te voorkomen.

In constructies met bims, geëxpandeerde kleikorrels of flugsand moet rekening worden gehouden met de hoge waterdoorlatendheid tussen de korrels van het materiaal. Wanneer in een constructie met deze materialen wordt gegraven onder de grondwaterspiegel, zal constant grondwater toestromen. Bij werkzaamheden in de constructie moeten dan ook maatregelen worden getroffen, zoals bemaling.