Grondonderzoek

Aangezien het resultaat van het grondonderzoek als een rode draad door het gehele toetsings- en ontwerpproces loopt en tevens bepalend is voor de interpretatie van de begeleidende metingen, wordt een deskundig advies als onontbeerlijk gezien. De nauwkeurigheid van zowel de zettings- als de consolidatie- en de stabiliteitsberekening hangt sterk samen met de nauwkeurigheid en de representativiteit waarmee de grondparameters bepaald kunnen worden. Het grondonderzoek zal gericht dienen te zijn op het bepalen van de grondopbouw, het verloop van de stijghoogten in de verschillende lagen en van de essentiële parameters.

• De horizontale en verticale variaties in de opbouw van de ondergrond kunnen in eerste instantie in het terrein worden bepaald met behulp van een relatief grofmazig netwerk (h.o.h. ca. 150m) van sonderingen met kleefmantel. Afhankelijk van de aangetroffen spreiding zal dit eerste onderzoek moeten worden uitgebreid met bijvoorbeeld:

  -	aanvullende sonderingen met kleefmantel door een verfijning van het netwerk;

  -	waterspanningssonderingen;

  -

  boringen.

• De grondwaterhuishouding kan worden bepaald door middel van een grofmazig netwerk van peilfilters, geplaatst in de verschillende grondlagen.
• De grondparameters kunnen worden verkregen door middel van laboratoriumproeven op de uit de boringen verkregen ongeroerde monsters, ter bepaling van:

  -	het natte en droge volumegewicht, alsmede het poriënvolume en het watergehalte. Met deze gegevens kan enerzijds het eerder verkregen inzicht in de laagopbouw nader worden gespecificeerd, terwijl anderzijds globale aanwijzingen beschikbaar komen voor de mate van de te verwachten primaire zettingen.

  -	de samendrukkingsconstanten (cp, cp’cs en cs’) ten behoeve van de zettingsberekeningen.

  -	de doorlatendheidscoëfficiënten (kv, kh) en de eendimensionale samendruk kingscoëfficiënten (mv) of de consolidatiecoëfficiënten (cv en ch). Deze zijn nodig voor de consolidatieberekeningen.

  -	de ongedraineerde en gedraineerde schuifsterkte (Φ, Φ’,c en c’) ten behoeve van de stabiliteitsberekeningen.