Woon-werkverkeer

Overstappunten, en daarmee ketenvervoer, hebben vooral kans bij het woon-werkverkeer. Algemeen geldt dat reizigers dan in het woonwerkverkeer wel meer dan 10 km (liever 30 km) van het werk moeten wonen. Omdat ruim 30 procent van de beroepsbevolking op minder dan 10 km van het werk woont, kan ketenvervoer voor 70 procent potentieel interessant zijn. Uiteindelijk spelen veel meer factoren een rol. Als het om de gezinssituatie gaat, maakt ketenvervoer de meeste kans bij eenverdieners zonder kinderen; het kleinste deel van de beroepsbevolking. Tweeverdieners met kinderen zijn het minst geneigd over te stappen. Verder speelt mee of er eventueel andere verplaatsingen gemaakt moeten worden voor, tijdens of na het werk.

Woon-werkverkeer kenmerkt zich door een sterke concentratie in de ochtend- en de avondspits. Voor het overstappunt betekent dit dat hoogfrequent openbaar vervoer in de spits van groot belang is om deze doelgroep gebruik te laten maken van het overstappunt. Een hoge snelheid van het openbaar vervoer en een redelijk comfortniveau zijn tevens van belang. Ook de garantie dat er altijd een vrije parkeerplaats is, is zeer belangrijk. De hoogte van de tarieven is minder relevant.