Grondexploitatie

Een grondexploitatie (grex) is een begroting waarin de verwachte grondkosten en grond opbrengsten van een ruimtelijke ontwikkelingsplan in kaart zijn gebracht. Hierbij wordt een inschatting gemaakt van de kosten en opbrengsten en worden deze in de tijd uitgezet. Uitgerekend kan zo worden wat het financiële/economische resultaat van de ontwikkeling is. Een grondexploitatie is veelal een gemeentelijke exercitie, omdat het gaat om de uitgifte van nieuw te ontwikkelen of te herontwikkelen gronden/gebieden. Een grondexploitatie kan ook door private partijen gevoerd worden.

Uitgangspunten voor deze begroting is het ‘programma voor de ontwikkeling’ (wonen, kantoor, detailhandel), de verwachte aankoopprijs voor de grond, de verwachte gronduitgifteprijs en de planning van werkzaamheden.

• De exploitatie wordt opgezet voor de looptijd van de uitvoering van de werkzaamheden, dus van eerste initiatief tot en met oplevering van de werkzaamheden.
• Aan de kostenkant staan onder andere de verwerving, bouwrijp maken, inrichten van de openbare ruimte en overige kosten zoals rentekosten, plankosten.
• Aan de opbrengstenkant staan de opbrengsten uit de verkopen van bouwrijpe grond, mogelijke subsidies vanuit het Rijk, provincie en/of gemeente en andere opbrengsten zoals renteopbrengsten en/of opbrengstenstijgingen.

Aan de grondexploitatie worden vaak andere exploitaties gekoppeld. Zo zijn de vastgoedexploitatie en de parkeerexploitatie te onderscheiden. De koppeling tussen deze exploitaties en de grondexploitatie is de grondcomponent. Het saldo tussen de totale opbrengsten minus de te realiseren kosten voor het vastgoed is de ‘residuele grondwaarde’. Deze grondwaarde wordt aan de batenkant van de grondexploitatie geplaatst als maximale verkoopopbrengst voor de ontwikkeling.