1.2.4 Materiaal

Toelichting bij tabel 1.1Materiaalsoort: in de tabel worden de meest gangbare materialen vermeld. Op het gebied van markeringsmaterialen zijn diverse ontwikkelingen gaande voor zowel materialen als applicatiemethoden. In Nederland bestaat een privaatrechtelijk systeem van product- en procescertificatie van markeringsmaterialen en applicatieprocessen (KOMO-keurmerk of daaraan gelijkwaardig). Voordat een product voorzien wordt van een KOMO-keurmerk, vindt een uitgebreide toetsing van het product plaats, in het laboratorium en/of op de weg conform de Nationale Beoordelingsrichtlijn voor het KOMO-productcertificaat voor wegmarkeringsmaterialen (BRL9141) [1]. Deze BRL is opgesteld in overeenstemming met de vigerende Europese normen met betrekking tot wegmarkeringsmaterialen (zie paragraaf 1.4).
Markeringsmaterialen kunnen voorzien zijn van een KOMO- of gelijkwaardig productcertificaat. of een CE-markering inclusief DoP (Declaration of Perfomance). In deze documenten worde nde eigenschappen, dag- en nachtzichtbaarheid, stroefheid, kleur en de slijtageweerstand vermeld (roll-overclass T0-T2, P0-P6 of zelfs -P7 warbij voor RWS klasse P06 voldoende is). Voor andere dan de vermelde materialen blijven de door de wegbeheerder gestelde functionele kwaliteitseisen van kracht conform NEN-EN 1436 en/of de Standaard RAW Bepalingen [3-5, 7].
Als niet-gecertificeerde producten worden toegepast, wordt aanbevolen dat de Wegmarkeerder aan de wegbeheerder gedurende de gebruiksduur of in ieder geval de garantieperiode de functionele eigenschappen door middel van metingen laat bepalen om de functionaliteit te kunnen handhaven.
Levensduur: de levensduur wordt ingeschat naar de bestandheid tegen een x-aantal overrollingen (roll- over classes) conform NEN-EN 1824 [9] of NEN13197. Hoe hoger de T-waarde voor tijdelijke markeringen of de P-waarde voor permanente markeringen, hoe hoger de te verwachten functionele levensduur kan zijn. De in de tabel vermelde levensduur is gebaseerd op ervaringen uit het verleden en de toepassing van KOMO-gecertificeerde materialen of CE gemarkeerde materialen.
Type-II-markeringen: zijn voornamelijk geschikt voor lengtemarkeringen, voor de overige markeringen zoals dwars-, symbool-, tekst- en vlakmarkeringen zijn deze minder geschikt. Type-II-markeringen zijn verkrijgbaar als volle belijning of als agglomeraatbelijning.
Stroefheid: als een type-II-markering bestaat uit een volle lijn moet de stroefheid overeenkomen met de stroefheid voor een ‘normale’ streep, klasse S3, SRT ≥ 55 (NEN-EN 1436). Als bijvoorbeeld een agglo- meraat- of spetterplastbelijning toegepast wordt, kan de stroefheid vanwege het onregelmatige oppervlak niet goed gemeten worden. Aangenomen wordt dat deze minimaal kan voldoen aan klasse S1, SRT ≥ 45 (NEN-EN 1436).
Puntstukken: om bij het opvullen van puntstukken het gebruik van onnodig grote hoeveelheden markeringsmateriaal, zoals thermo- of koudplasten, te voorkomen, kunnen ze minder dik aangebracht worden dan de kant- strepen en de contourbelijning van het puntstuk. Bijkomend voordeel is dat een dunnere laag gemakkelijker te verwijderen is als het puntstuk verwijderd moet worden. Voor bijvoorbeeld het opvullen van het puntstuk zal bij de applicatie van thermoplasten een laag- dikte van maximaal 1500 μm voldoende zijn.
Als de opvulling van het puntstuk bestaat uit materiaal met ingemengde reflecterende middelen, kan overwogen worden het nastrooien met reflecterende middelen achterwege te laten.