Maatvoering van parkeervoorzieningen

De volgende parkeervoorzieningen zijn geschikt langs wegen buiten de bebouwde kom:

Parkeervoorzieningen zijn in beginsel opgebouwd uit twee elementen: de parkeerplaats(en) en de parkeerweg(en). De eisen waaraan deze elementen afzonderlijk moeten voldoen en de samenhang tussen beide, bepalen de dimensionering.

Let bij de aanleg van de voorzieningen op:

Een parkeerplaats is in de breedte (denkbeeldig) op te delen in de ruimte die voor het voertuig zelf nodig is en de ruimte voor het in- en uitstappen. Ga voor de afmetingen van de voertuigruimte in beginsel uit van het ontwerpvoertuig (zie hoofdstuk 3). De breedte van personenauto's varieert relatief sterk. De gemiddelde breedte is 1,70 meter; de 95-percentielbreedte bedraagt 1,83 meter. Ga bij langsparkeren uit van de 95-percentielbreedte. Bij de aanname dat bij haaks en gestoken parkeren de grotere en kleinere auto's zich gelijkmatig over de parkeerplaatsen verdelen, kan voor de breedte van de voertuigruimte de gemiddelde voertuigbreedte worden aangehouden. Houd bij locaties, waar veel grote personenauto's te verwachten zijn, de 95-percentielbreedte aan. Bedenk daarbij dat bedrijfsbusjes wettelijk gezien ook in de categorie personenauto vallen, dus ook bij parkeervoorzieningen.

Bij langsparkeren hoeft met de in- en uitstapruimte geen rekening te worden gehouden, tenzij een verticale wand of een hoge groenvoorziening het parkeervak of de parkeerstrook begrensd. Voor obstakelvrees ten opzichte van de zijkant van een parkeervak (bijvoorbeeld trottoirband) bedraagt de aan te houden breedte 0,05 à 0,25 meter voor personenauto's en 0,25 à 0,50 meter voor bussen en vrachtauto's.

Stel een parkeerverbod in op het hoofdfietsnetwerk en langs doorfietsroutes. Geparkeerde voertuigen zijn niet alleen hinderlijk voor fietsers, maar vormen ook een bron van onveiligheid in verband met openslaande portieren en uitwijkmanoeuvres als gevolg daarvan. Daarnaast zorgen parkeermanoeuvres (het in- en uitparkeren) voor hinder en onveiligheid.

Als parkeren toch wordt toegestaan, breng dan een parkeerstrook of parkeerhavens aan. Daarmee ontstaat voor het fietsverkeer een rechte rijlijn, wordt de breedte van de rijloper voor het rijdende verkeer beperkt en wordt de kans dat fietsers op een geparkeerd voertuig botsen verkleind. Leg voor de veiligheid van de fietser bij voorkeur een schrikstrook van 0,50 meter aan tussen de rijbaan of fietsstrook en de langsparkeervoorziening, om te voorkomen dat fietsers tegen een openslaand autoportier rijden (zie voorzieningenblad V17.3.a).

De lengte van de parkeerplaats bij haaks parkeren staat in tabel 17.3 (afgerond op een halve meter, met uitzondering van een parkeervak voor een personenauto op een terrein of in een parkeergarage, want daarvoor geldt de NEN2443).

De benodigde lengte van een parkeerplaats is bij gestoken parkeren gelijk aan die van het ontwerpvoertuig, vermeerderd met een speelruimte van circa 0,30 meter voor personenauto's en van circa 1,00 meter voor bussen en vrachtauto's, loodrecht op de parkeerweg gemeten.

De breedte van de parkeerweg is bij voorkeur zodanig dat een bestuurder de parkeermanoeuvre in een keer kan uitgevoeren (zonder te steken). Dit stelt tevens eisen aan de breedte van de erftoegangsweg waarlangs de parkeerstroken liggen. De benodigde ruimte is afhankelijk van:

Bij langsparkeren is de richting van de parkeermanoeuvre nauwelijks van invloed op de benodigde breedte van de parkeerweg, zie figuur 17.8.

In veel gevallen zorgen andere eisen (bijvoorbeeld van de brandweer) ervoor dat een grotere breedte dan alleen voor het maken van de parkeermanoeuvre nodig is. Naarmate de parkeerhoek kleiner is, is er minder ruimte nodig, zie figuur 17.9.

Door de stuureigenschappen van de voertuigen vereist achteruit gestoken parkeren een minder brede parkeerweg dan voorwaarts bij dezelfde parkeerhoek (zie figuur 17.10).

Als vuistregel geldt een minimale parkeerwegbreedte van 3,80 meter voor het parkeren van personenauto’s afhankelijk van de parkeerhoek.