11.1 Uitritten en uitritconstructies

Uitritten kunnen een sterk uiteenlopend karakter hebben, variërend van een eenvoudige en als zodanig herkenbare uitrit tot een uitrit met een allure als een zijweg. De juridisch geaccepteerde vormgeving van een uitrit bestaat uit een doorgetrokken verharding van het trottoir en/of fietspad op nagenoeg dezelfde hoogte en het gebruik van inritblokken (geen aansluitbogen) voor het overwinnen van het hoogteverschil. In CROW-publicatie 344 ‘Richtlijn drempels, plateaus en uitritten’ [46] wordt uitvoerig ingegaan op de jurisprudentie en vormgeving van uitritten. Als de uitrit uitmondt in een parkeerhaven of parkeerstrook wordt geen kruis toegepast. Zie figuur 11.1.

In een gebiedsontsluitingsweg wordt alleen in bijzondere omstandigheden een uitrit toegepast. Bij uitritten op rijbanen met kantstrepen wordt de kantstreep ter plaatse van de uitrit doorgezet. Doorgetrokken as- en deelstrepen (enkel of dubbel) kunnen, waar dat noodzakelijk en mogelijk is, ter plaatse van uitritten over een beperkte lengte onderbroken en vervangen worden door een (enkele of dubbele) 1-1-streep.
Uitritten die wegens hun allure of door een al dan niet tijdelijk optredende verkeersintensiteit door de weggebruikers als zijwegen worden ervaren, worden ook als zijweg vormgegeven en van markering voorzien. Daarbij wordt altijd de voorrang geregeld met borden inclusief de bijbehorende markering. Afhankelijk van de situatie, met name de lengte van de zijweg, wordt op de ‘zijweg’ tevens een voorwaarschuwingsdriehoek aangebracht. Zie figuur 11.2.

Bij aansluitingen van 30 km/h-zones en erven op gebiedsontsluitingswegen, moet de voorrang op een infrastructurele wijze worden geregeld [10, 12]. Als dit niet mogelijk is, worden verkeerstekens gebracht.